„Ból jest złem albo dla ciała – niechże więc ono to objawi – albo dla duszy. Dusza zaiste może zachować spokój sobie właściwy i pogodę, i nie osądzać tego jako zło. Wszelki bowiem sąd, popęd, dążenie i wstręt mają swe źródło wewnątrz nas, a żadne zło nie ma tam wstępu.”, Marek Aureliusz, VIII.28

Jedną z konsekwencji uświadomienia sobie dychotomii kontroli jest zrozumienie granicy pomiędzy światem zewnętrznym a wewnętrznym. Wszystko co na zewnątrz nas to tylko (albo aż) impuls dla naszego wewnętrznego świata. Ale emocje, odczucia, popędy, poglądy to już efekt naszego świadomego działania lub zaniechania.